 |
II Povijest u dvostrukom ključu: kao tragedija i kao farsa |
19/14
juni 2014 |
|
| |
Velika ISTORIJA prošlosti je raskrinkana kao evoluciono lukavstvo koje nije smjelo da se oda ako je željelo da ostane djelotvorno: kao aktivan autohipnotičan mit. Ova tajna danas je izbrbljana i ostala je bez svog dejstva. Možda je ISTORIJA bila samo bajka o silovitoj moći realnosti koja je trajala onoliko koliko su adresati mogli biti nagovoreni da sami budu subjekti radnje u bajci i da svoje lične povijesti utkaju u ISTORIJU.
Peter Sloterdijk,
Kopernikanska mobilzacija i ptolomejsko razoružanje
Agélastes (kako je Rabelais nazivao one koji se ne smiju), nepromišljanje usvojenih ideja i kič, jedno su te isto, troglavi neprijatelj umjetnosti koja se rodila kao jeka Božjeg smijeha, umjetnosti koja je stvorila fascinantni prostor mašte, gdje nitko ne posjeduje istinu a svatko ima pravo da bude shvaćen. Taj imaginativni prostor tolerancije rođen je u suvremenoj Evropi, on je upravo slika Evrope – ili barem naš san o Evropi, san mnogo puta izdan, no uprkos tome dovoljno snažan da nas sve ujedini u bratstvu koje se proteže mnogo dalje izvan malog evropskog kontinenta.
Milan Kundera, Umjetnost romana |
|
| |
|
 Povijest u dvostrukom ključu: kao tragedija i kao farsa |
